Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΟΥΣΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΟΥΣΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

O Anthony Quinn και το Μόναχο,χορεύουν στους ρυθμούς του Ζορμπά και του Μίκη

Το καλοκαίρι του 1995,με αφορμή την επέτειο,των 70 χρόνων του Μίκη Θεοδωράκη,παρουσιάστηκε στην πλατεία Βασιλιά (Königsplatz) του Μονάχου το μπαλέτο Ζορμπά.

Εδώ έχουμε ένα σημείο της συναυλίας με τον αξεπέραστο και οσκαρικό ηθοποιό Άντονυ Κουίν,που αγάπησε ανιδιοτελώς την Ελλάδα και ερμήνευσε τον Ζορμπά,στον σημαντικότερο ίσως ρόλο της πολύχρονης καριέρας του..




 Δείτε το βίντεο :


Read more »

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

To περιώνυμο μπαλέτο Μπεζάρ,χορεύει Μίκη Θεοδωράκη

Το διάσημο και ξακουστό μπαλέτο Μπεζάρ της Λωζάνης ,που έχει πάνω από 50 χρόνια παρουσίας στο χώρο του χορού,και στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 80 χορευτές,90 μουσικούς του Sinfonietta de Lausanne,80 χορωδούς και αρκετούς σολίστ της όπερας της Λωζάννης,εκτελούν όπως αυτοί γνωρίζουν το εξαιρετικό -Σαββατόβραδο-σε στίχους Τάσου Λειβαδίτη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη,το οποίο πρώτος το τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης.



Η παρουσίαση έγινε το καλοκαίρι του 2014.


Απολαύστε το. :


Σε επόμενες αναρτήσεις θα ανεβάσουμε  και άλλα βίντεο,που παρουσίασε το μπαλέτο με θέμα την Ελληνική μουσική.





Ηttp://www.bejart.ch (Η επίσημη ιστοσελίδα του μπαλέτου)


Στέλιος Καζαντζίδης-Σαββατόβραδο-



Read more »

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Mουσική και δημιουργικότητα στην αρχαία Ελλάδα (βίντεο)

Κάθε πτυχή της Ελληνικής ζωής,είναι χαρακτηρισμένη από τραγούδι :ιστορία,ποίηση,αθλητισμό,θέατρο ακόμη και στην αστρονομία.Επίσης και για τον Έλληνα φιλόσοφο Πλάτωνα.Έχει επηρεάσει η μουσική την ιδιοσυγκρασία μας?


Πως σχετίζεται η μουσική με την μυθολογία και τις μούσες?
 Δείτε το μικρό βιντεάκι του Tim Hansen,ή μπείτε στην επίσιμη ιστοσελίδα του για να μάθετε να ``διαβάζετε`` την μουσική.



Read more »

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Πάνος Μουζουράκης ~ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ



Έκπληκτοι παρακολουθήσαμε,μέσα από τον καινούργιο δίσκο του τραγουδοποιού Πάνου Μουζουράκη,που έχει την ονομασία ΣΤΟΧΟΣ,το ένα απο τα  11 τραγούδια του CD έχει την ονομασία ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ,  

Πολλά συγχαρητήρια,για αυτήν την προσπάθεια,από όλους όσους  εργάστηκαν για αυτήν τη δουλειά,και κυρίως για την  επαναφορά και αναγέννηση και την διάδοση,του μεγαλυτέρου πνευματικού ανδρός που πάτησε το πόδι του σε αυτή την γη,καθώς ο καλλιτεχνικός χώρος είναι ένας κόσμος που δημιουργεί πρότυπα και είδωλα ,κυρίως προς την νεολαία,και με αυτόν τον τρόπο ευελπιστούμε να είναι αρκετοί αυτοί που θα ακούσουν το τραγούδι και θα ενδιαφερθούν για να ερευνήσουν (να κλέψω μια φράση του Ηράκλειτου) για το ποιός ήταν ο Εφέσιος !

Οι στίχοι κάνουν αναφορά σε αρκετά αποσπάσματα του πανσοφου ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ  όπως -
Ο αιώνας είναι ένα παιδί που παίζει, ρίχνοντας ζάρια· ενός παιδιού η βασιλεία- ή το ἐδιζησάμην ἐμεωυτόν- ποταμοῖς τοῖς αὐτοῖς ἐμβαίνομέν τε καὶ οὐκ ἐμβαίνομεν, εἶμέν τε καὶ οὐκ εἶμεν-αἰὼν παῖς ἐστι παίζων πεσσεύων· παιδὸς ἡ βασιληίη.


Ο δίσκος είναι σε  μουσική των Αντώνη Σκόκου, Πάνου Μουζουράκη, Θέμη Καραμουρατίδη, Απόστολου Βαλαρούτσου και στίχους του ίδιου και των Παντελή Αμπατζή, Νίκου Μωραίτη, Κώστα Ξηρομερίτη, Βαγγέλη Αλεξανδρή
Ο ίδιος παρουσιάζει το νέο του άλμπουμ.

«Κύριοι και “Madam” s,
 
Κάτι καλύτερο από την αγάπη μου δεν έχω να σας δώσω. Και πως να την πεις την αγάπη; πως να την εκφράσεις πιο όμορφα και απλά, απ’  ότι  με ένα τραγούδι! Που δεν μπορει να γραφτεί όμως αν δεν είναι στόχος  η επικοινωνία αυτής της αγάπης. Γιατί σε ένα κόσμο που συνέχεια αλλάζει, αλλά-δε-ζει, που  «τα πάντα ρει»,  όπως έλεγε ο Ηράκλειτος, θεωρώ ότι η μόνη αξία που παραμένει σταθερή είναι αυτή. Μέσα στο δίσκο αυτό υπάρχουν οι αλήθειες μου, φόβοι μου, ελπίδες μου, φαντάσματα και άλλα θεριά.  Όνειρα που μοιράστηκα με τους φίλους που με βοήθησαν με τους στίχους και τις μουσικές τους. Και ενώ το παρουσιάζω πολύ βαθύ και βαρύ όλο το έργο, προς το τέλος μπορεί να σκοντάψετε πάνω σε ένα τραγούδι που λέγεται ¨Σκουμπιντουμπιντουμπιντοϋ¨,  και να σας φανεί κάπως χαζό… σσσσς· υπομονή δυο τραγούδια παρακάτω θα ολοκληρωθεί το μεγαλειώδες  αυτό αριστούργημα με όλη την σοβαρότητα, ψώνιο, αυτοσαρκασμό και την αγάπη που εξαρχής υποσχέθηκα με μια σονάτα σε Ντο μείζονα για πιάνο τέσσερα χέρια και φωνάρα.



Read more »

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Η αρχαιότερη, ολοκληρωμένη μουσική σύνθεση στον κόσμο, που έχει ανακαλυφθεί, μέχρι τώρα.


“Οσον ζής φαίνου,

Μηδέν όλως σύ λυπού

Προς ολίγον εστί το ζήν

Το τέλος ο χρόνος απαιτεί”.

(“Όσο ζεις, να λάμπεις
Μη λυπάσαι καθόλου
Η ζωή είναι σύντομη
Ο χρόνος οδηγεί στο τέλος”)


Πρόκειται για επιτάφια επιγραφή που ένας λυρικός ποιητής και μουσικός των ελληνιστικών χρόνων, ο Σείκιλος, αφιέρωσε στη γυναίκα του, Ευτέρπη, πάνω σε μια μικρή στρογγυλή μαρμάρινη στήλη, χρονολογούμενη από τον 2ο αι. π.Χ

.Ανακαλύφθηκε από το W. Μ. Ramsay το 1883, κοντά στις αρχαίες Τράλλεις της Μ. Ασίας. Η στήλη χάθηκε κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος της Μικράς Ασίας (1922), αλλά αργότερα βρέθηκε πάλι, σπασμένη στη βάση της.

Μια γυναίκα τη χρησιμοποιούσε ως ανθοστήλη στον κήπο της, και η βάση ήταν κομμένη οριζόντια. Σήμερα εκτίθεται στο εθνικό μουσείο της Δανίας.

Το ποιητικό κείμενο της επιγραφής αποτελείται από δύο μέρη: το πρώτο, χωρίς μελωδία, είναι η αφιέρωση.

“Εικών η λίθος ειμί, τίθησί με Σείκιλος ένθα μνήμης αθανάτου, σήμα πολυχρόνιον”

(Εικόνα είμαι, αυτή η πέτρα· ο Σείκιλος με αφιερώνει σε αθάνατη μνήμη, ένα μνημείο για πολλά χρόνια).

Το δεύτερο μέρος, το κυρίως επιτάφιο, με μουσική, είναι οι στίχοι, την μετάφραση των οποίων είδαμε στην αρχή.

Το επιτάφιο τελειώνει με τις λέξεις ” Σείκιλος-Ευτέρ[πη] ” (ο Σείκιλος στην Ευτέρπη).

Οι νότες της αρχαιοελληνικής σημειογραφίας δεν ήταν παρά γράμματα που γράφονταν πάνω από τις συλλαβές των στίχων, ενώ οι χρονικές αξίες συμβολίζονταν με κάποιες γραμμές που γράφονταν πάνω από τα γράμματα (π.χ. ένας χρόνος = καμία γραμμή πάνω από το γράμμα, δύο χρόνοι = μία παύλα πάνω από το γράμμα, τρεις χρόνοι = μια γωνία και ένας κύκλος κτλ.)
Στην παραπάνω εικόνα διακρίνονται καθαρά τα μουσικά σύμβολά πάνω από τις συλλαβές και στην κορυφή της σελίδας, η μελωδία “μεταφρασμένη” στη σημερινή δυτική
σημειογραφία.


Το όνομά του Σεικίλου έγινε γνωστό χάρη σε μια επιτάφια επιγραφή πού βρέθηκε κοντά στις αρχαίες Τράλλεις της Μ. Ασίας. Tο επιτάφιο του Σεικίλου, χρονολογούμενο από τον 2ο αι. π.Χ. ως τον 1ο μ.Χ.· ανακαλύφθηκε από το W. Μ. Ramsay το 1883, χαραγμένο σε επιτύμβια πέτρα, "μια μικρή στρογγυλή μαρμάρινη στήλη, που ανήκε στον κ. Purser και μεταφέρθηκε από το Αιδίνιο", καθώς έγραφε (Bulletin de Correspondance Hellenique VIII, 1883, 277). Το Αιδίνιο βρίσκεται κοντά στην αρχαία πόλη Τράλλεις της Μ. Ασίας, γι' αυτό και το Επιτάφιο είναι γνωστό και ως Επιγραφή των Τράλλεων (Tralleis Inscription). Η μικρή επιτύμβια στήλη ήταν εκτεθειμένη ως το 1922 στη συλλογή του Young στον Μπουτζά, προάστιο της Σμύρνης, όπου ο Laumonier, μέλος της Γαλλικής Σχολής Αθηνών, μπόρεσε να τη φωτογραφίσει. Για πρώτη φορά, τη δημοσίευσε στο Bulletin de Correspondance Hellenique XLVIII, 50. Η στήλη χάθηκε μετά την πυρπόληση της Σμύρνης, 13 Σεπτ. 1923 (πρβ. Th. Reinach, La mus. gr. σσ. 191-192· Emile Martin, Trois documents de mus.gr., Παρίσι 1953, σ. 49, και φωτογραφία της στήλης). Η Επιγραφή αποτελείται από δύο μέρη, από τα οποία το δεύτερο είναι το Επιτάφιο με μουσική· ο Ramsay, ωστόσο, "δεν κατάλαβε, καθώς γράφει, τη σημασία αυτών των μικρών γραμμάτων που βρίσκονταν πάνω από τις γραμμές του δεύτερου μέρους". Ο δρ Carl Wessely ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε πως αυτά τα "γράμματα" ήταν στην πραγματικότητα μουσικές νότες· μετέγραψε τη μουσική στη νεότερη σημειογραφία και δημοσίευσε και τις δύο, την Επιγραφή και τη μεταγραφή του, με σχόλια στο Antike Reste griechischer Musik (1891, σσ. 17-26· η μουσική στις σελίδες 21-24). Συζήτησε το θέμα της Επιγραφής με τον Ch.-Em. Ruelle στη Revue des Etudes Grecques (V, 1892, 265-280). Το Επιτάφιο δημοσιεύτηκε πολλές φορές· μπορούν να αναφερθούν οι ακόλουθες: (1) D. Β. Monro The Modes of Ancient Greek Music 89-90 (η μεταγραφή Wessely) με μια σημαντική διόρθωση στο τέλος της τελευταίας λέξης (απαιτεί la-fa δίεση) που πρότεινε ο J. Α. R. Munro (ό.π. σ. 145)· (2) C. v. Jan, Mus. script. Gr. σσ. 452-453, και Συμπλήρωμα, αρ. 4, Sicili epitaphium σ. 38 (στο Συμπλήρωμα το τέλος είναι διορθωμένο [οι τρεις νότες, la-fa δίεσ.-mi, αντί la-fa δίεσ.], όπως στου Monro, παραπάνω)· (3) Th. Reinach La mus. gr. 191-192. Η μελωδία, αποτελούμενη από 37 νότες συνολικά και με έκταση μιας ογδόης, είναι αυτή καθαυτή πλήρης και έχει μια ξεχωριστή χάρη για μας. Όπως λέει ο Reinach, "είναι το πιο πλήρες και πιο ευανάγνωστο δείγμα της αρχαίας γραφής που έφτασε σε μας". Το ποιητικό κείμενο της επιγραφής αποτελείται από δύο μέρη: το πρώτο, χωρίς μουσική, είναι η αφιέρωση: "Εικών ή λίθος ειμί, τίθησί με Σείκιλος ένθα μνήμης αθανάτου, σήμα πολυχρόνιον" [Εικόνα είμαι, παρά πέτρα· ο Σείκιλος με τοποθέτησε στη θέση της αθάνατης μνήμης, ένα μνημείο για πολλά χρόνια]. Το δεύτερο μέρος, το κύριο επιτάφιο, με μουσική, είναι ένα μικρό εγκώμιο: Οσον ζής φαίνου, Μηδέν όλως σύ λυπού Προς ολίγον εστί το ζήν Το τέλος ο χρόνος απαιτεί. -----------------
Όσο ζεις, φαίνου [να χαίρεσαι], Μη λυπάσαι διόλου, Η ζωή είναι σύντομη, Ο χρόνος οδηγεί στο τέλος.
Το επιτάφιο τελειώνει με τις λέξεις Σείκιλος-Ευτέρ[πη] (ο Σείκιλος στην Ευτέρπη).
Σεικίλου Σκόλιον 200 π.Χ. – 100 μ.Χ.
Read more »

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ

Lyric drama in three acts. A music-theatrical play in the icunabula symbols of the Greek civilization. Hara Kefala (soprano), Konstantinos Paliatsaras (tenor), Tasos Apostolou (barytone), Thodoris Efstratiades (barytone), Nona Voudouri (alto). Narrated by the actor George Spanopoulos. The orchestra is composed by members of the Athens' State Orchestra. Chorus: Polymnia vocalis.



Read more »

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Μουσικά όργανα της αρχαίας Ελλάδας

Παράσταση ἀθλητῶν ποὺ ἀσκοῦνται μὲ τὴν συνοδεία αὐλοῦ.
Τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς τους οἱ νέοι τῆς Ἀθήνας
τὸ περνοῦσαν στὰ γυμνάσια· ἐκεῖ ἀσκοῦνταν στὸ ἅλμα, στὸν
δίσκο, στὸ ἀκόντιο. Ὁ αὐλητὴς συνώδευε τὶς κινήσεις τῶν ἀθλητῶν
μὲ τὸν αὐλό,γιὰ νὰγίνουν ἁρμονικὲς καὶ ρυθμικές.
(Κοπεγχάγη, Nationalmuseem)
Η αρχαία ελληνική μουσική μας λείπει σχεδόν ολοκληρωτικά ως ήχος, ρυθμός ή μελωδία. Η ιδέα που έχουμε γι’ αυτήν προέρχεται από λίγα μεταγενέστερα μουσικά κείμενα που έχουν σωθεί και κυρίως από έμμεσες πληροφορίες που μας έρχονται από δύο διευθύνσεις: από τα γραπτά κείμενα και από τις παραστάσεις σε μνημεία.

Τα γραπτά κείμενα αρχίζουν ουσιαστικά με τα ομηρικά έπη, ενώ τα θεωρητικά κείμενα για τη μουσική προέρχονται από πολύ όψιμες εποχές. Οι πρώτες παραστάσεις μουσικών ή μουσικών οργάνων στον ελληνικό χώρο προέρχονται από την εποχή της Χαλκοκρατίας (2800-1100 π.Χ.)

Τα πιο γνωστά μουσικά όργανα είναι η λύρα και ο αυλός. Οι κυριότερες μορφές οργάνων τύπου λύρας στην αρχαία Ελλάδα ήταν η φόρμιγξ, η λύρα, η βάρβιτος και η κιθάρα.

Το πρώτο από τα παραπάνω όργανα που αναφέρουν οι θεωρητικές πηγές είναι η φόρμιγξ. Αναφέρεται στον Όμηρο και είναι απλούστερο σε μορφή από αυτήν την ομάδα οργάνων. Έχει τα χαρακτηριστικά της αρχαίας κιθάρας, δηλαδή σχετικά μεγάλο ηχείο με χοντρούς βραχίονες (πήχεις) οι οποίοι είναι είτε προσαρμοσμένοι στο ηχείο είτε σχηματίζουν μ’ αυτό ένα ενιαίο σώμα. Έχει συνήθως 4, αλλά επίσης 2, 3, 5 ή και 6 χορδές.

Η λύρα και η βάρβιτος εμφανίζονται στις φιλολογικές πηγές αργότερα. Η λύρα έχει σχετικά με μικρό ηχείο από καύκαλο χελώνας και δύο ξεχωριστούς, προσαρμοσμένους στο ηχείο βραχίονες. Λόγω του υλικού (ή του σχήματος) του ηχείου της ονομάζεται επίσης χέλυς ή χελώνη.

Αρχαία Ελληνική Λύρα Βάρβιτος Δωδεκάχορδη
Η βάρβιτος ήταν είδος λύρας, οι βραχίονες της οποίας ήταν μακρύτεροι και στο ανώτερο τμήμα σχημάτιζαν καμπύλη προς τα μέσα. Ο ήχος της λόγω του μεγαλύτερου μήκους χορδών, ήταν ιδιαίτερα βαθύς.

Η κιθάρα ήταν σε σχέση με τα προηγούμενα όργανα μεγαλύτερη και είχε πιο περίτεχνη κατασκευή του ηχείου και των πήχεων. Ήταν γνωστό τουλάχιστον από τον 7ο αιώνα π.χ. όμως τη μεγαλύτερη διάδοση γνώρισε από τον 5ο αιώνα και ύστερα, επειδή χάρη στην κατασκευή της είχε πιο δυνατό ήχο και προσφερόταν ιδιαίτερα για δεξιοτεχνικό παίξιμο μπροστά σε μεγάλο ακροατήριο. Ο αριθμός των χορδών της ήταν αρχικά 7, αργότερα όμως μαρτυρούνται και κιθάρες με περισσότερες χορδές. Και τα τέσσερα παραπάνω όργανα παίζονταν με πλήκτρο (όχι με δάχτυλα).

Μία άλλη κατηγορία εγχόρδων αποτελούσαν τα ψαλτικά όργανα που παίζονταν με τα δάχτυλα. Σ’ αυτά ανήκουν το τρίγωνον (=άρπα) και η μάγαδις (=πολύχορδο όργανο τύπου άρπας). Η σαμβύκη ήταν επίσης είδος άρπας με ύψος πάνω από ένα μέτρο, παίζονταν όμως με πλήκτρο.

Από τα λαουτοειδή όργανα το πιο γνωστό ήταν η πανδούρα η οποία παιζόταν με πλήκτρο. Τα έγχορδα με δοξάρι ήταν άγνωστα σε όλους τους αρχαίους μουσικούς πολιτισμούς.

Από τα πνευστά όργανα το πιο γνωστό και διαδεδομένο ήταν ο αυλός. Ήταν πνευστό με διπλή (ίσως μερικές φορές και με απλή) γλωττίδα, δηλαδή όργανο τύπου σύγχρονου όμποε ή ζουρνά, ή, όταν είχε μονή γλωττίδα, κλαρινέτου ή μαντούρας. Κατασκευαζόταν σε διάφορα μεγέθη και χρησιμοποιούταν συνήθως σε ζευγάρι ως διπλός αυλός (δίαυλος, δίδυμοι αυλοί κτλ.) οι δύο αυλοί του ζευγαριού μπορεί να είχαν το ίδιο ή διαφορετικό μήκος σωλήνα. Άλλα πνευστά όργανα ήταν η σύριγξ, όργανο τύπου φλάουτου αποτελούμενο από παράλληλους κολλημένους μεταξύ τους καλαμένιους σωλήνες (συνήθως 7, αλλά επίσης 5 ή 9), και η σάλπιγξ που τη χρησιμοποιούσαν στον πόλεμο και στην αναγγελία διαφόρων τελετών.

Εκτός από τα έγχορδα (χορδόφωνα) και τα πνευστά (αερόφωνα) υπήρχαν επίσης πολλά κρουστά, όπως τα κρόταλα, τα κύμβαλα, το τύμπανο, η κρούπεζα ή το κρουπέζιον το οποίο ήταν ξύλινο παπούτσι που το φορούσε συνήθως ο κορυφαίος του χορού για να κρατά το χρόνο, και το χαλκόφωνο της Κάτω Ιταλίας.


Read more »

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

ΑΡΤΕΜΗΣ__ΚΑΘ'ΗΜΑΣ__ΑΙΜΟΡΡΟΟΥΣΑ

Ένα ακόμη εξαίσιο τραγούδι του Αρτέμη από τον καινούργιο του δίσκο σε συνθέσεις του Σταμάτη Σπανουδάκη..Εμείς τα ανεβάζουμε στο μπλοκ θεωρώντας ότι δεν κάνουμε κακό στη δουλειά του διότι είναι ανεβασμένα ελεύθερα πλέον στο γνωστό site με τραγούδια.το youtube...και είναι κρίμα και το λέω με πάσα ειλικρίνεια να μην στηρίξουμε αυτή την δουλειά , εμπράκτως καταβάλλοντας 7,90 ευρώ
σε έναν σύγχρονο Αφυπνιστεί της Κοιμωμένης Ελληνικής Συνείδησης





ΕΓΕΙΡΕΣΘΕΝ ΑΓΩΜΕΝ ΕΝΤΕΥΘΕΝ - ΑΙΜΟΡΡΟΟΥΣΑ
ΣΕΒΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΝ ΤΗΝ ΣΑΛΠΙΓΓΑ!!!

Τα πλήθη άπαντα,
λατρεύουνε τον πρώτο δράκοντα,
δέντρα άκαρπα,δις αποθανόντα,
Άτομα ευάλωτα σε τεχνάσματα
από σύγχρονους γόητες,
παρασύρονται,βαδίζουν ατραπούς ευώνυμες,
Δεδεμένοι στο ζυγό του θανάτου,
καθεύδουνε εντός του τάφου,εν ζωή ακόμη όντες,
Κηλιδωμένοι των ψυχών οι χιτώνες,
Ακόπαστοι στροβιλισμοί μέσα σε πορνικούς κυκεώνες
με τις χοϊκές εικόνες εμμονές,
Μάταιες έριδες και άσκοπες μέριμνες
Υπάρξεις παγερές σαν κούκλες κέρινες
Θεραπαινίδες και θεράποντες σε δαίμονες

Μια κοινωνία που όλο ένα χάνει περισσότερο αίμα
και με σπασμένα φρένα παίρνει την κατιούσα
για να σωθεί χρειάζεται επειγόντως ένα θαύμα
όπως εκείνο στις Γραφές με την αιμορροούσα!

Μέσα στις ψυχές σηκωθήκαν είδωλα,
Όλη η φροντίς δίνεται στο τίποτα,
Εμπαθή θελήματα,βήματα που οδηγούνε
στην απώλεια με μαθηματική ακρίβεια.
Ακουστικά πρόβληματα από τόσους κοσμικούς θορύβους,
Δεν λαμβάνει κανείς τους υπερκόσμιους ψιθύρους,
Γλώσσες παραμένουνε βουβές για θείους ύμνους,
πάντα προθυμες να αρθρώσουνε βλάσφημες λέξεις,
πόταπες έξεις,ανίερες ορέξεις,
και σκέψεις φιλτραρισμένες απο τη φαιώδη παχυλότητα,
Δέλεαρ για τις ψυχές φονικότητα,
αρνητικά πρότυπα,σώματα με άτακτες κινήσεις,
κούφιες οιήσεις απατηλές παραισθήσεις,
Φιλία για τους επαίνους,από ανθρώπους χαμένους
μέσα στην αχλύ του κοσμικού ψεύδους,
Read more »

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

ΑΡΤΕΜΗΣ_ALEXANDER THE GREAT_ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ



Ο φοβερός Αρτέμης σε ένα εκπληκτικό κομμάτι σε στίχους δικούς του και μουσική Σταμάτη Σπανουδάκη. Το φοβερό παιδί της ελληνικής rapcore σκηνής ξαναχτυπά!

ΑΛΕ ΙΣΚΑΝΤΕΡ

(Ἐπιμελώδημα)
Τῶν Αἰγῶν ὁ ἀστήρ
ἀπ’τή γῆ τῆς Μακεδονίας εως τό Παμίρ
Σ΄ὅλον τόν γνωστό κόσμο
ἐξακτίνωσε τόν ἑλληνικό Λόγο
Δέν ἡττήθη ποτέ και ἀπό κανέναν
πρῶτον αὐτόν ὀνόμασε ἡ ἱστορία Μέγαν
Κίι ὅλη ἡ οἰκουμένη τώρα λέει:
Ἰσκαντέρ, Σικαντέρ, Δούλ - Καρνέϊν

Εἰν’ ἱστορία κί ὅμως ὑπερβαίνει τά ὅρια τοῦ μύθου
ὁ τράγος τῶν Αἰγῶν, τοῦ Δανιήλ τοῦ προφήτου
ὁ παῖς τοῦ Φιλίππου, πού ἔγινε παῖς τοῦ Διός
αὐτός πού σαν νέος Προμυθεύς ἔδωσε φῶς
μέχρι τά βάθη τῆς Ἀσίας, τά σκοτάδια
διαλύοντας τῆς ἀμαθείας καί τῆς τυραννίας
αὐτός πού ἄλλαξε τῆς ἱστορίας τό ῥεῦμα
δίνοντας ἕναν ἑλληνικό, καινούργιο κόσμο, μέγα.
αὐτός πού ἐνσάρκωσε ἰδανικά στό πρόσωπό του
τίς ἀρετές τοῦ πολεμιστοῦ καί τοῦ φιλοσόφου
αὐτός πού διέβη διά πυρός καί σιδήρου
γιά τήν πραγματοποίηση τοῦ πανελληνίου ὀνείρου
στόν Γρανικό, στήν Ἰσσό, στ’ Ἄρβυλα, στήν Ἄορνο Πέτρα
στόν Ὑδάσπη, ἄθλοι ἔξω ἀπ’ τά ἀνθρώπινα μέτρα
στήν ἔρημό τῆς Γεδρωσίας, στοῦ Καυκάσου τά χιόνια
πρότυπον ἡρωικόν ἀκατάλυτο στόν αἰώνα!

Ἔθεσε βάσεις γιά τή διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου
οἱ χῶρες πού δέν τόν εἶδαν,δέν εἶδαν τό φῶς τοῦ ἡλίου
χάραξ’ ὁδούς, πού πάνω τους, ἔθνη βαδίζουν ἀκόμα
τί κί ἄν παρῆλθαν δυό χιλιάδες τριακόσια χρόνια
αὐτός ἐπίσης ὤθησε τήν ἑλληνική μας γλώσσα
ἀπ’ τήν Ἐσχάτην Ἀλεξάνδρειαν ἕως τή νῆσο Σοκότρα
κίι ἀπ’ τό Γιβραλτάρ ἕως τίς πεδιάδες τοῦ Παντζάμπ
γι’αὐτό ὡς φόρο τιμῆς τοῦ ἀφιερώνω αὐτό τό ῥάπ
σήμερα π’ ἀρκετοί πολεμοῦν νά ρίξουνε τή δρῦ
ἀσημαντότητες, ἄνθρωποι πραγματικά μικροί
νά ξέρουν πῶς ἀέρα δέρουν, κερδίζουν μόνο χλεύη
ὁ βασιλεύς Ἀλέξανδρος ζεῖ καί βασιλεύει!
Read more »

Share